Claudel (fantastyczna Juliette Binoche) to postać, której biografię oraz dzieła odkryliśmy niedawno i wciąż kryją one wiele zagadek. Kochanka słynnego Augusta Rodina, która nigdy nie doczekała się chwili, by być „tą pierwszą”. Była nie tylko znakomitą i uznaną rzeźbiarką (podobno nawet Rodin kopiował jej prace i podpisywał jako swoje), ale także namiętną kobietą. Do czasu. W filmie Dumonta poznajemy ją, gdy przebywa już w ośrodku dla obłąkanych. Czy kochała zbyt mocno swoją sztukę? Rodina? Czy miała pecha, że urodziła się w takich czasach? Dzisiaj uchodziłaby za ekscentryczną starą pannę. Wówczas: niezamężna kobieta, która prawdopodobnie dokonała aborcji, na dodatek zachowująca się dziwacznie. 

Porządna rodzina nie mogła sobie pozwolić na taki skandal. Szpital, miejsce odosobnienia, był najlepszym rozwiązaniem. Kłopotliwa Claudel zniknęła z życia publicznego. Reżyser nie snuje domysłów, czemu tak się stało, nie pomaga nam w rozwikłaniu pytania o to, czy rzeźbiarka rzeczywiście zwariowała, czy nie. Skupia się na zaledwie kilku dniach z jej życia. Życia w zamkniętym, zimnym świecie, wśród mniej lub bardziej szalonych kobiet. To Claudel wydaje się z nich najbardziej świadoma sytuacji, w jakiej się znalazła. To ją najbardziej boli zamknięcie, samotność i powtarzalność rytuałów. Już od samego oglądania tych scen można oszaleć. Promykiem nadziei wydają się wizyty brata Paula. Ale mimo sugestii lekarza nie zgodzi się zabrać jej do domu. Nie stać go na akt łaski i wybaczenia. Camille do końca swych dni zostanie w zakładzie. Będzie coraz bardziej znikać, pogrążać się w szaleństwie. 

Beata Mońka

„Camille Claudel 1915”

Dziś, godz. 12.45, Kino Nowe Horyzonty 1

22 lipca, godz. 18.45, Kino Nowe Horyzonty 1

25 lipca, godz. 15.45, Kino Nowe Horyzonty 1

27 lipca, godz. 9.45, Kino Nowe Horyzonty 1