Liu, chodząc po mieście z ciężkim sprzętem, uważnie przygląda się ludziom, otaczającym ich billboardom i atakującym telebimom. Jego dziewczyna, znacznie bardziej zachowawcza światopoglądowo, wymusza na artyście, by sformalizowali wieloletni związek. W filmie, poza pracami Liu, nie znajdziemy jego osobistych wypowiedzi. W przeciwieństwie do Guangyi młody artysta nie odrzuca kultury zachodniej. 

Gang niszczy nieskazitelnie gładką powierzchnię żurnalowych fotografii. Ustawia ostrość na zagięcia, naddarcia i przybrudzenia idealnych ekspozycji. Gdy jego portfolio budzi zainteresowanie amerykańskiego galernika, wywodzący się ze społecznych nizin skromny absolwent ASP staje u progu kariery znanego twórcy i wkrótce sam staje się wytartą, choć idealnie wystylizowaną kliszą, którą zwykł ośmieszać w swoich pracach.

W świetle opowieści o Gangu konserwatywne wypowiedzi Guangyi nabierają racjonalnego wymiaru. Hipoteza, która pada na początku filmu i która może nie przekonać wielu z widzów, pod koniec staje się czymś więcej niż doskonale uargumentowaną opinią. „Chimery” stawiają pytanie o to, czy w XXI wieku sztuka narodowa ma rację bytu, zawieszając opowieść w momencie niewygodnym dla głodnego odpowiedzi widza.

Natalia Kaniak

„Chimery”

Dziś, godz. 13.15, Kino Nowe Horyzonty 8

Jutro, godz. 16, Kino Nowe Horyzonty 4