reżyseria:		Anja Struck
scenariusz:		Anja Struck
zdjęcia:		Angela Poschet
montaż:		Anja Struck
muzyka:		Marcio Doctor
animacja:		Dan Ramsay, Anja Perl, Marie-Louise Højer Jensen, Leo Nicholson
producent:		Tim Leborgne, Anne Hornshoj Thomsen
produkcja:		Reflektorium, The Animation Workshop
właściciel praw:		Diktator film
nagrody:		Oberhausen FF 2011 – Best Film in NRW Competition; Festival Court-Boullion 2011 – Special Mention; Se-Ma-For FF 2011 – Special Award; Fidena FF 2011 – Best Film in Competition
język:		bez dialogów
barwa:		cz.-b.

W eksperymentalnej, czarno-białej animacji zrealizowanej przez niemiecką reżyserkę Anję Struck dochodzą do głosu jej zainteresowania historycznymi kierunkami i stylami filmowymi. Z nich wszystkich autorka zdecydowanie najbardziej preferuje surrealizm, któremu film zawdzięcza najwięcej. Przejawia się to najbardziej w jego treści – zagadkowej, niejednoznacznej i przez to dyskusyjnej.

Anja Struck

Urodzona w 1973 roku, studiowała animację oraz film eksperymentalny na Akademii Sztuk Medialnych w Kolonii. W 1999 roku wspólnie z Larsem Henkelem oraz Mariem Wagnerem stworzyli artystyczny kolektyw Reflektorium. Struck zrealizowała kilka krótkich filmów animowanych, które były prezentowane na arenie międzynarodowej i za które zdobyła kilka nagród.

Wybrana filmografia:

reżyseria:		Adam Butcher
scenariusz:		Adam Butcher
zdjęcia:		Alisdair Cairns, Alec Milne
montaż:		Adam Butcher
muzyka:		Blair Mowat
animacja:		Ben Claxton, Adam Butcher
producent:		Adam Butcher
produkcja:		Adam Butcher
właściciel praw:		Animate Projects
język:		angielski
barwa:		kolor

Sekret Bradleya Manninga tytułem nawiązuje do głośnej historii szeregowego amerykańskiej armii, który przed kilku laty rozpowszechnił w internecie tajne wojskowe dokumenty. Jednak to wcale nie nawiązująca do prawdziwych wydarzeń fabuła, lecz jej minimalistyczna forma stworzona za pomocą mocno eksponowanych pikseli staje się wizytówką animacji Adama Butchera.

Adam Butcher

Wielokrotnie nagradzany scenarzysta i reżyser, który w swojej pracy eksploruje różne style budowania narracji oraz strony wizualnej. Jego filmy pokazywane były w całej Europie, a ostatni krótki metraż Internet Story zobaczyło online ponad pół miliona widzów. Aktualnie pracuje dla Red Bee Media, pisze oraz reżyseruje materiały promocyjne dla BBC.

Wybrana filmografia:

reżyseria:		Niina Suominen
scenariusz:		Niina Suominen
zdjęcia:		Niina Suominen
montaż:		Niina Suominen
muzyka:		Tuomas Toiviainen
animacja:		Niina Suominen
producent:		Niina Suominen
produkcja:		AV-arkki – The Distribution Centre for Finnish Media Art
właściciel praw:		AV-arkki – The Distribution Centre for Finnish Media Art
język:		bez dialogów
barwa:		kolor

Treść fińskiej animacji można by zamknąć w zdaniu, które rozpowszechniają materiały promocyjne filmu. A brzmi ono: migawki z życia manekina na wsi. Dzieło te jest przede wszystkim próbą ożywienia poprzez animację sztucznej figury o ludzkich kształtach. Do tego dochodzi skonfrontowanie jej nie tylko z ludzkimi przyjemnościami (na przykład biwakowaniem), ale także z naturalnym, dotychczas wolnym od wyrobów sztucznych, środowiskiem.

Niina Suominen

W 2004 roku ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w fińskim Turku. Uczyła się również kowalstwa, opieki nad zwierzętami oraz posiada doświadczenie w charakterze pracownika lasu. W swojej pracy wykorzystuje tradycyjne techniki ręcznej animacji. Jej filmy były pokazywane w rodzimej Finlandii oraz za granicą. Żyje i pracuje w Finlandii.

Filmografia:

reżyseria:		Ülo Pikkov
scenariusz:		Ülo Pikkov
zdjęcia:		Ülo Pikkov
montaż:		Ülo Pikkov
muzyka:		Mirjam Talli
animacja:		Märt Kivi, Raivo Möllits
producent:		Arvo Nuut
produkcja:		Nukufilm OÜ
właściciel praw:		Nuku film
nagrody:		Clermont-Ferrand International Short FF 2012 – Best Animation; The Gulf FF 2012 – Best Director; Se-Ma-For FF 2011 – Best Film; Anim’est 2011 – Anim’est Trophy
język:		bez dialogów
barwa:		kolor

Nasze ciało pamięta więcej, niż jesteśmy sobie w stanie wyobrazić. Pamięta smutek i ból naszych przodków. Nosi w sobie historie naszych rodziców i dziadków, a także dziadków naszych dziadków. Pytanie, jak daleko wstecz sięga pamięć naszego ciała?

Ülo Pikkov

Urodził się w 1976 roku w Estonii. W 1998 roku ukończył Akademię Sztuk i Mediów w Turku (School of Art and Media), a w 2005 Instytut Prawa na Uniwersytecie w Tartu (Institute of Law, University of Tartu). Od 1996 roku realizuje krótkometrażowe animacje oraz filmy eksperymentalne, a od kilku lat zajmuje się również produkcją filmów innych twórców.

Wybrana filmografia:

reżyseria:		Flora Molinié
scenariusz:		Flora Molinié
zdjęcia:		Flora Molinié
montaż:		Flora Molinié
muzyka:		Marc Piéra
animacja:		Flora Molinié
producent:		Wendy Griffiths
produkcja:		Dark Prince
właściciel praw:		Dark Prince
język:		bez dialogów
barwa:		kolor

Zamknięta w swojej łazience młoda, przytłoczona codziennością kobieta próbuje odzyskać odrobinę spokoju i równowagi. Film zrealizowany techniką malowania na szkle.

Flora Molinié

Urodzona w Paryżu w 1990 roku. Naukę filmu animowanego rozpoczęła w Szkole Grafiki, a później uzyskała dyplom Instytutu Paryskiego w Sainte Geneviève. W 2010 roku rozpoczęła pracę nad swoim pierwszym filmem krótkometrażowym Bezdech, w którym wykorzystała technikę malowania na szkle.

Filmografia:

reżyseria:		Robert Morgan
scenariusz:		Robert Morgan
zdjęcia:		Robert Morgan, Charlotte Steeples, Marcus Waterloo
montaż:		Robert Morgan
muzyka:		ZnO
animacja:		Robert Morgan
producent:		Robert Morgan
produkcja:		Swartz Can Talk, blueLight
właściciel praw:		blueLight
nagrody:		London Animation FF 2011 – Best British Film; Clermont-Ferrand Short FF 2012 – Special Jury Prize; London Short FF 2012 – Best Horror Film; Fantasia IFF 2011 – Best Animated Short, Bronze Audience Award for Best Short Film
język:		bez dialogów
barwa:		kolor

Ponurą egzystencję drobnego bandyty Booby’ego Yeah wzbogacają jedynie walka na pięści i kradzieże. Do momentu, kiedy Bobby pokusi się o kradzież czteronożnego ulubieńca należącego do pewnego groźnego dżentelmena. A to sprawi, że rzezimieszek znajdzie sie w poważnych kłopotach.

Robert Morgan

Studiował animację na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Farnham. Dotychczas pracował zarówno przy produkcjach fabularnych, jak i animowanych. Za swoje filmy krótkometrażowe zdobył ponad 30 międzynarodowych nagród. Aktualnie udziela się w różnorodnych projektach pełnometrażowych. Oprócz realizacji filmów uczy rzemiosła filmowego oraz animacji na Uniwersytecie w Westminster. Jest także wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej i Telewizyjnej oraz The Royal College of Art.

Filmografia:

reżyseria:		Daniel Ojari
scenariusz:		Daniel Ojari
zdjęcia:		Daniel Ojari, Bethan West
montaż:		Daniel Ojari
dźwięk:		Joseph Tate
animacja:		Daniel Ojari
producent:		Daniel Ojari
produkcja:		Royal College of Art
właściciel praw:		Royal College of Art
nagrody:		Animated Encounters 2011 – Grand Prix; China International Cartoon & Animation Festival 2012 – Golden Monkey King Award; Animayo 2012 – Grand Prix
język:		bez dialogów
barwa:		kolor

Derek jest przeciętnym pracownikiem biurowym, którego usystematyzowane życie wypełniają podobne do siebie dni. Pewnego razu postanawia stawić opór monotonii swojej egzystencji i podejmuje ryzykowną próbę zmierzenia się z… prędkością Ziemi. Daniel Ojari konfrontuje za pomocą prostych znaków niepohamowaną szybkość obrotu kuli ziemskiej wokół własnej osi z ociężałym, powolnym trybem życia głównego bohatera filmu.

Daniel Ojari

Posiada tytuł magistra animacji The Royal College of Art. W pracy animatora i reżysera wykorzystuje przede wszystkim metodę tradycyjnej animacji poklatkowej z wykorzystaniem modeli. Sięga również po inne metody, jeśli pozwalają mu one osiągnąć pożądany efekt. Mieszka w Londynie.

Filmografia:

reżyseria:		Atsushi Wada
scenariusz:		Atsushi Wada
zdjęcia:		Atsushi Wada
montaż:		Atsushi Wada
dźwięk:		Masumi Takino
animacja:		Atsushi Wada
producent:		Ron Dyens, Tamaki Okamoto
produkcja:		Sacrebleu Productions, CaRTe bLaNChe
właściciel praw:		Sacrebleu Productions
nagrody:		Berlin IFF 2012 – Best Short Film, Jury Prize; Lisbon IFF 2012 – Special Mention
język:		bez dialogów
barwa:		kolor i cz.-b.

Wielki królik to przede wszystkim zwycięstwo formy. Geometryczne figury to podstawowy budulec, z którego Atsushi Wada tworzy swój filmowy świat, jaki na naszych oczach przeobraża się i zmienia, odsłaniając coraz to nowe właściwości rzeczy, zjawisk, postaci. Relacje, które zachodzą pomiędzy jego poszczególnymi elementami, oparte są na odległych plastycznych skojarzeniach, które wskazują na inspiracje autora osiągnięciami surrealistów.

Atsushi Wada

Urodzony w 1980 roku. Studiował na Uniwersytecie Osaka Kyoiku oraz na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Tokio. W 2002 roku rozpoczął realizację krótkich animacji. Day of Nose (2005) zdobył nagrodę dla najlepszego filmu krótkometrażowego na MFA w Norwegii. Well, That’s Glasses (2007) zdobyły tytuł najlepszego filmu na MFFK w Rio de Janeiro. In a Pig’s Eye (2010) wygrało w kategorii „Najlepszy film” na Międzynarodowym Festiwalu Animacji Filmowej Fanroche oraz Srebrnego Jabberwocky na MFF Etiuda & Anima. The Mechanism of Spring (2010) miał swoją premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji.

Filmografia:

reżyseria:		Stephen Irwin
scenariusz:		Stephen Irwin
zdjęcia:		Stephen Irwin
montaż:		Stephen Irwin
dźwięk:		Zhe Wu
animacja:		Stephen Irwin
producent:		Stephen Irwin
produkcja:		Small Time Inc.
właściciel praw:		Stephen Irwin
nagrody:		Ottawa IAFF 2011 – Grand Prize; Etiuda & Anima IFF 2011 – Jury Special Mention; Ann Arbor FF 2012 – Audience Prize; Riga ISFF 2012 – Jury Special Mention
język:		angielski
barwa:		cz.-b.

Moxie ma w sobie ujmujący czar płynący z niepoprawności pionierskich filmów animowanych, która w pierwszych latach kinematografii była wynikiem niedoskonałej jeszcze techniki, a dziś jest już wyłącznie świadomym wyborem autorów filmu. Niewyraźny, miejscami skaczący i skrzeczący biało-czarny obraz w Moxie jakością przypomina pierwsze filmy rysunkowe z wytwórni Walta Disneya. O tym, że obraz Stephena Irwina powstał już w zupełnie innych warunkach, przypomina drastyczna fabuła filmu.

Stephen Irwin

Jest absolwentem Central St. Martins College of Art & Design. Zrealizowana przez niego animacja Moxie (2011) zdobyła najważniejsze wyróżnienie na Międzynarodowym Festiwalu Animacji w Ottawie, a wcześniejsza The Black Dog’s Progress (2010) zdobyła British Animation Awards 2010 w kategorii „Najlepszy film krótkometrażowy”. W 2009 roku został uznany za wschodzącą gwiazdę animacji.

Wybrana filmografia:

reżyseria:		Georges Schwizgebel
scenariusz:		Georges Schwizgebel
zdjęcia:		Georges Schwizgebel
montaż:		Georges Schwizgebel
muzyka:		Siergiej Rachmaninov
animacja:		Georges Schwizgebel
producent:		Georges Schwizgebel, Marc Bertrand, René Chénier
produkcja:		Studio GDS, NFB, RTS
właściciel praw:		Studio GDS
nagrody:		Genie Awards 2012 – Best Animated Short; Anima 2012 – Best Professional Short Film Award
język:		bez dialogów
barwa:		kolor

Romans to nic innego, jak wizualizacja pragnień samotnego mężczyzny o związku z nieznajomą kobietą, poznaną podczas podróży samolotem. Akcja tego miłosnego dramatu ujęta została w takty drugiej części sonaty Rachmaninowa (op. 19), która narzuca rytm tej stworzonej za pomocą ołówka, akryli i pasteli animowanej opowieści.

Georges Schwizgebel

Urodzony w 1944 roku. W 1970 roku wspólnie z przyjaciółmi założył Studio GDS. Wprawdzie jego głównym zajęciem etatowym było wykonywanie ilustracji oraz grafiki, jednak coraz więcej czasu poświęcał realizowaniu filmów. Mieszka i pracuje w Genewie.

Wybrana filmografia:

Opracowanie: Patryk Tomiczek

Informacje o reżyserze